Wanneer klaar voor verandering?

Wanneer kun je veranderen? Omdat jij het wilt of omdat een ander het wil? Of misschien wel allebei…

#comfortzone

“The sooner you step away from your comfort zone, the sooner you’ll realize that it really wasn’t all that comfortable…” Ik ben altijd dol op quotes. Vooral als ik er iets in zie of er wat mee kan. Maar vaak zijn het ook schreeuwerige teksten die je in tweehonderd duizend gedaantes over het internet zietMeer lezen over “#comfortzone”

De vlag uit

Gisteravond reed ik naar de sportschool en dacht dat de kerk open huis had. Zó gruwelijk druk was het er. Ik kon zo snel niet een of andere kerkelijke dag verzinnen en meende dat ik vast weer achter de feiten aanliep en de kerstboom over het hoofd had gezien. Want het is bijna alweer augustusMeer lezen over “De vlag uit”

Bloedband

Ik heb een broer. Eentje die vijf-en-een-half jaar ouder is dan ik. Toen we klein waren sloegen we elkaar de keet uit. Ik heb hem gemept met een asbak (toen ik twee was ofzo), geragd met een mes (tijdens de afwas, een ongelukje uiteraard mag hij noemt het af en toe nog luid en duidelijk)Meer lezen over “Bloedband”

Yogha

Ik heb een nieuwe app op mijn telefoon. Eentje waarvan ik stand te pede relaxed en rustig word. Dat moet dan nogal een bijzondere app zijn want relaxed en rustig worden word ik meestal niet zomaar. Dat vergt enige toewijding en concentratie mijnerzijds. Maar, wat moet dat moet. En ik sta er op zich ookMeer lezen over “Yogha”

16 jaar een ring om mijn vinger

Het is toch ook wat dat je bijna ieder jaar je huwelijksdag vergeet. Wat zegt dat over je huwelijk? Dat het juist supergoed is en de jaren er niet toe doen, of dat je een onopmerkzame sloddervos bent die verzeild is geraakt in een web van sleur? Hmmm. Ik denk dat het een gezonde mixMeer lezen over “16 jaar een ring om mijn vinger”

Opgebiecht…

Hij komt, hij komt, hij komt niet meer terug. De beste Sint, jouw beste vrind de Sint van ieder kind… Het is passé. Kind drie gelooft niet meer. Met dank aan zijn slechte en doortrapte moeder. Het lag al geruime tijd in de planning hem het schokkende nieuws te vertellen. De enige ben ik niet.Meer lezen over “Opgebiecht…”

Later als ik groot ben…

Terwijl de schappen alweer vol kruidnoten en letters liggen, de kerstbomen alweer opgetuigd in de bouwmarkten en tuincentra prijken en de sleeën in de vitrine van de speelgoedwinkels liggen, wordt het pijnlijk duidelijk: het is bijna 2018 2018. Jeetje. Ik vind het een wonder. Toen ik vroeger als kind, ergens begin jaren 80 naar deMeer lezen over “Later als ik groot ben…”

Een mindfull stukje appeltaart. Mét suiker…

Niets is zo veranderlijk als de mens. Dat blijkt wel uit de trends en stromingen die door de jaren heen aan ons voorbij trekken. Het ene trekt je meer als het andere en sommige hypes laten je helemaal meevoeren in de golf van extase. Ze beloven gouden bergen, zakken met geld en de eeuwige jeugd.Meer lezen over “Een mindfull stukje appeltaart. Mét suiker…”

Beschuit met brokjes

Dit was ons hondje. Windy. Een Jack Russell Terrier. In februari dit jaar was hij alweer een jaar dood. Ik heb altijd geschreeuwd geen hond te willen. Voor geen goud. We hebben een kat, een hoogbejaard exemplaar, en dat was wat mij betrof meer dan voldoende. Al dat hondenhaar wat nooit weer verdwijnt? Dank jeMeer lezen over “Beschuit met brokjes”