Brak i.p.v. strak

Ik weet niet of het komt omdat een mens ouder wordt, stugger wordt (letterlijk) of gewoon omdat het leven zich tussen je oren afspeelt en zich weerspiegeld op je lichaam maar ik ben een brak wrak aan het worden. En ik kan erbij zeggen: dat. is. prut. Eigenlijk schrijf ik liever kut maar dat isMeer lezen over “Brak i.p.v. strak”

NYX Ultimate Utopia eyeshadow palette

Al een poosje was ik nieuwschierig naar dit make-up merk. De primer had ik al eens geprobeerd maar de oogschaduwpallets waren nog onbekend. Mijn bevindingen heb ik uiteengezet!

Slipverdriet

Mijn onderbroek is kapot. Stuk. Geen draad meer van heel en eigenlijk ben ik nu in diepe rouw. Het zit namelijk zo; ik hecht me aan die dingen en aan onderbroeken in het bijzonder. Een onderbroek die goed past is namelijk uniek. Want wanneer er eentje na twintig jaar sneuvelt en naar het land derMeer lezen over “Slipverdriet”

Loslaten

Wanneer je moeder wordt (of vader) stap je een avontuur in die zijn weerga niet kent. En het is maar goed dat je van tevoren geen enkel benul hebt hoe zoiets kan gaan verlopen, of zal verlopen want dan schijt je al bagger bij alleen de gedachte aan een baby. En eigenlijk heb ik datMeer lezen over “Loslaten”

En toen was het alweer juni

Is het leuk een stuk tekst te lezen waarin eigenlijk niks gebeurt? Waarin geen kommer en kwel vermeld is, waarin niemand vol op zijn bek gaat en waarin geen hartzeer of ergernis in te lezen is? Ik vrees het niet. Een column staat over het algemeen vol met dingen die herkenbaar zijn of die grappigMeer lezen over “En toen was het alweer juni”

Eendracht maakt macht, tweedracht breekt kracht

Corona. Tot een jaar geleden dacht je bij het woord ‘Corona’ vooral aan een biertje wat amper gedronken werd. Wanneer je het woord nu hoort krijg je jeuk. Overal. Het is gewoon niet meer aan te horen. Het goede nieuws: het meest hectische jaar is voorbij. Het slechte nieuws: we zijn er nog (lang) nietMeer lezen over “Eendracht maakt macht, tweedracht breekt kracht”

Is dit alles? oehoehoehoe….

In de jaren 80 had de band Doe maar een liedje met de titel “Is dit alles?” En als kind blèr je natuurlijk ieder liedje luidkeels mee maar denk je niet na bij wat je eigenlijk zingt. Sterker nog, meestal zing je maar wat fonetisch mee en roep je maar wat. Het gaat meer omMeer lezen over “Is dit alles? oehoehoehoe….”

Waarheen leidt de weg die wij (moeten) gaan…?

Soms dan kom luister je naar een tekst van een liedje en gebeurt er iets met je. Dat kan ook bij het luisteren naar een melodie of muziek van een taal die je niet begrijpt; het is maar net op welke frequentie je zit lijkt wel. Waar je hart zich op dat moment bevindt. LaatstMeer lezen over “Waarheen leidt de weg die wij (moeten) gaan…?”