Een hele lange tijd geleden (lees: honderd jaar terug ofzo) schreef ik eens een blog over hoe een zweetlucht uit je shirtje te krijgen. Hoewel de tips die ik schreef zoals het gebruik van azijn bijvoorbeeld, of het het gebruik van (baking) soda best heel effectief zijn kan ik na jaren van wasleed niet anders dan concluderen dat wanneer er eenmaal een zweetlucht in de oksels van je shirt genesteld zit, je die er eigenlijk nooit meer uitkrijgt. Tenzij je de oksels eruit knipt. Dan wel.
Hoewel dit soort geurtjes dus maar lastig te elimineren is, is het wel heel fijn wanneer je was lekker ruikt. En ook dat vind ik af en toe maar lastig.. Want lang niet alle wasmiddelen laten díe geur achter die je ruikt wanneer je je neus in de fles steekt. En dat is jammer, want soms ruikt dat gewoon heel lekker. Totdat je de was uit de machine trekt en het ruikt alsof er een dode muis in heeft liggen te ontbinden. Dan niet.
Goed. Voordat dit stukje gaat over de geur van dode muizen, laten we dat maar niet doen. Waar wil ik dan wél een stukje over schrijven? Ik zal het je zeggen. Omdat ook ik een sucker voor welriekende was ben heb ik een hele poos terug een flesje wasparfum gekocht. Zeer sceptisch was ik erover want ik heb in mijn hele leven denk ik elk wasmiddelen merk, wasverzachter assortiment en geurparels uitgetest. En eigenlijk waren er maar een heel paar waarvan ik een gelukkige neus kreeg.
Vooropgesteld: geuren als bovengenoemd krijg je er alleen uit met een schaar dus dit is zelfs met mijn betoog over wasparfum niet weg te krijgen. De dode muis geur als ook de ingedikte zweetgeur bedoel ik dus. En daarnaast, het ‘natte hond syndroom’ wens je je was ook niet toe… (je was vochtig in de mand laten liggen)
Maar dan nu. Het wasparfum. Ik kocht er twee flesjes. Want ik heb de ‘twee-tik’ . Eigenlijk koop allen maar tweetallen. En zo dus ook met dit goedje. Het blijkt dat er ook op het gebied van wasparfums een enorm aanbod is maar ik zal me beperken tot één merk: “Essentia- voor wasgeluk”. Ik kocht het bij een kledingwinkel in de stad en heb inmiddels een ‘dealer’ gevonden die elke geur verkoopt.
Je doet een dopje van het goedje (in water oplosbare olie) in het wasverzachter bakje zodat het aan het laatste spoelwater toegevoegd wordt. Wanneer je je was dan uit de machine haalt val je in katzwijm van je eigen onderbroek. Of van die van je kerel of je kids voor mijn part. Zo lekker! Nou is het natuurlijk zo dat niet elke geur even lekker is, of even lang in je kleding blijft hangen maar je kunt ook sachets kopen om ze uit te proberen.
Mijn handdoeken hebben nog nooit zo lekker geroken als de laatste maanden dus ik heb er een nieuwe verslaving bij. Vanmiddag heb ik mijn laatste flesje opgemaakt en ben met gillende banden naar de winkel gereden om een nieuwe voorraad in te slaan.
Zijn er ook nadelen? Nou, eigenlijk kan ik er maar ééntje bedenken: het is godsgruwelijk duur. Je betaalt € 13,95 voor een flesje waaruit ik ongeveer twintig tot tweeëntwintig wasbeurten haal.
Waar je op moet letten wanneer je besluit een wasparfum te gebruiken is dat je wasmiddel niet een heel overheersende geur moet hebben. Dan krijg je denk ik niet meer een lekkere geur omdat alles zich dan teveel vermengt. Ik heb een wasmachine die zelf doseert en dat wasmiddel ruikt best fris, maar de was blijft er maar summier van ruiken. Van wasverzachter ben ik geen groot fan vanwege de synthetische geur en dat het eigenlijk aan je was blijft ‘plakken’ en zich dus opstapelt in de vezels van de stof.
Eigenlijk schrijf ik nooit over producten maar aangezien ik hier lyrisch over ben vond ik het zeker de moeite waard om jou hierover te vertellen.
Wat mij betreft is het een super uitvinding en ik blijf voorlopig lekker genieten van mijn handdoeken, kledingstukken of beddengoed. Want wanneer zelfs je man en kinders zeggen dat alles zo lekker ruikt dan heb ik toch een keer íets gekocht waarvan meer profiteren dan alleen ondergetekende 🤣 Heb jij wel eens een wasparfum gebruikt?
liefs!
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 