Categorie archief: ellende

Slipverdriet

Mijn onderbroek is kapot. Stuk. Geen draad meer van heel en eigenlijk ben ik nu in diepe rouw. Het zit namelijk zo; ik hecht me aan die dingen en aan onderbroeken in het bijzonder. Een onderbroek die goed past is namelijk uniek. Want wanneer er eentje na twintig jaar sneuvelt en naar het land derMeer lezen over “Slipverdriet”

Waarheen leidt de weg die wij (moeten) gaan…?

Soms dan kom luister je naar een tekst van een liedje en gebeurt er iets met je. Dat kan ook bij het luisteren naar een melodie of muziek van een taal die je niet begrijpt; het is maar net op welke frequentie je zit lijkt wel. Waar je hart zich op dat moment bevindt. LaatstMeer lezen over “Waarheen leidt de weg die wij (moeten) gaan…?”

wasikmaareengoeroedanwistikhetwel

Met mijn ziel onder de arm hang ik achter de computer. Alles loopt weer anders en daarin ben ik een twit. Echt. Terwijl ik dacht dat ik al koekjesbakkend de middag door zou komen belt mijn dochter opeens dat ze met de trein naar `leeuwarden’ gaat (mis ik hier iets??), mijn jongste gaat spelen bijMeer lezen over “wasikmaareengoeroedanwistikhetwel”

Bloedband

Ik heb een broer. Eentje die vijf-en-een-half jaar ouder is dan ik. Toen we klein waren sloegen we elkaar de keet uit. Ik heb hem gemept met een asbak (toen ik twee was ofzo), geragd met een mes (tijdens de afwas, een ongelukje uiteraard mag hij noemt het af en toe nog luid en duidelijk)Meer lezen over “Bloedband”

Hoe ver ik ga voor eco-haar

Haarzeep. Alleen het woord al. Zoals ik in mijn vorige blog schreef, kon je lezen over mijn nieuwe reeks plannen. Ik zit er vol van, eerlijk waar. Vol goede moed en vol energie. Tenminste, in gedachten dan want mijn hormonale maandelijkse perikelen gooien qua energie zo links en rechts wat roet in het eten. Maar,Meer lezen over “Hoe ver ik ga voor eco-haar”

Later als ik groot ben…

Terwijl de schappen alweer vol kruidnoten en letters liggen, de kerstbomen alweer opgetuigd in de bouwmarkten en tuincentra prijken en de sleeën in de vitrine van de speelgoedwinkels liggen, wordt het pijnlijk duidelijk: het is bijna 2018 2018. Jeetje. Ik vind het een wonder. Toen ik vroeger als kind, ergens begin jaren 80 naar deMeer lezen over “Later als ik groot ben…”

Synoniem voor “het weer” : “het kind”

Ik blijf er van onder de indruk hoe snel het weer kan veranderen. Waar de ene dag de bomen de wegen versperren en vrachtwagens omwaaien, onze schutting bijna knapt en de O zo mooie bloempotten sneuvelen (fijn dan, nog amper gebruikt 😦 ) schijnt nu de zon en is de lucht iets bewolkt maar nietMeer lezen over “Synoniem voor “het weer” : “het kind””

d’r op en d’r af

De tijd gaat snel. Maar soms dénk je dat hij sneller gaat dan hij feitelijk doet. Dat is meestal wanneer je een keuze maakt die voor verandering zorgt. Wanneer je op dieet gaat bijvoorbeeld. Dan dénk je dat je jezelf al wéeeeken aan het uithongeren bent terwijl de dag nog maar amper begonnen bent enMeer lezen over “d’r op en d’r af”