Ik ben zo’n ontzettende droplul. Zit ik lekker wat dingetjes uit te proberen omtrent het uiterlijk van mijn blog en denk ik: “Ach, dit ziet er leuk uit. Laat me het eens activeren…” Driemaal raden wat er gebeurt? Ik kan niet meer terug naar hoe het was. “Dit design is verouderd” zegt mijn pc. Say whut?? Verouderd? Ik hou van oud! Ik wíl mijn verouderd terug ☹ Nu zit ik opgescheept met een design wat ik niet leuk vind. Of in elk geval; ik moet hier opeens heel erg aan wennen.
Waarom in godesnaam moest ik ook zo nodig refreshen? Waarom kon het niet gewoon zoals het was: snel, safe en simpel? Mijn blog is net als een pinpas eigenlijk. Die zijn dat ook. Alleen raak je bij het lezen van mijn teksten geen geld kwijt. Je krijgt er wel wat voor terug trouwens: irritatie of een glimlach. Het kan alle kanten op gaan.
Maar leuk vind ik dit nou weer niet. Heel lang geleden, ik las ergens in 2013 ofzo, toen startte ik dit blog. Lekker gratis schrijven. Hoe leuk was dat. Maar wanneer je website gratis is heb je ook niet een eigen domeinnaam. Die zit dan verstopt in de leverancier van de website. Of zoiets. En ik wilde graag WWW.JUSTBREATHEHAPPY.COM. Op kunnen schrijven. Dat leek zo stoer. En dus trok ik de creditcard et voila; een blog met eigen naam werd geboren.
Godzijdank kon je alle gegevens over zetten anders was het best heel karig geweest qua inhoud. Maar zoals je in de geschiedenis kunt zien staan er best een boel verhaaltjes in dus ik zeg: lekker opgevuld.
Het inrichten vind ik dan dus best een geklooi. Het bedenken van een logo heb ik pas jaren later gedaan. Maar dit maakt het wél af vind je niet? Dan is het net echt 😉. Maar het inkleden van menu’s, lettertypes, uitlichten van foto’s en weet ik veel wat meer: laat.maar.zitten. Ik vind dat zo’n gefrut dat ik daar dus altijd ruzie mee krijg. En nu dus met het uiterlijk van de site. Nu zit ik hiermee opgescheept en moet het er maar weer mee doen.
Eigenlijk ben ik een computer nerd. Ik kan goed blind typen maar daar houdt het dan ook op. Vraag mij niet om computertaal te schrijven want dat kan ik niet. Foutmeldingen los ik op door “ctrl-del” ingedrukt te houden of op de “aan-en uit” knop te drukken. Dat zijn zo ongeveer mijn snelste oplossingen. Wanneer er een terugkerend probleem ontstaat dan bel ik de computerman en die mag dan aan de andere kant van de lijn het probleem oplossen. En dan beste mensen, ontstaan er wel eens heel, heel genante momenten…
Zo was er een hele poos geleden een storing. Een virusaanval. En daar kwam de computerman op afstand achter. En de oorzaak ervan was op zijn zachtst gezegd heel beschamend. Neen, ik had geen porno zitten zoeken op deze pc, hou op schei uit. Het was eigenlijk nog veel erger.
Ik droom veel en zal daarin niet de enige zijn. Jezus dat ik dit ook opschrijf (insert beschamende emoticon). Nou goed. Ik droom dus veel en onthoud ook veel. Nou is dit op zich niet zo bijzonder want dat doen jullie misschien ook wel. Maar op een dag had ik zo’n akelige droom dat ik deze persé wilde uitzoeken. Want dromen staan eigenlijk altijd wel ergens voor en deze was zo naar dat ik het naadje van de kous moest weten. Of in dit geval, het naadje van je kont eigenlijk.
Wat had ik gedroomd? Ik hoop dat je nu niet net een boterhammetje wegkauwt dus leg maar even weg voor het geval dat. Ik droomde dat ik naar de wc moest en zoveel moest poepen dat er geen einde aan kwam. Nou. Is dat goor of wat? En wat denk je wat voor nasmaak zo’n droom geeft? Ik zeg het je, je durft nooit weer in je wc pot te kijken. Je weet maar nooit wat je er aantreft. Nu zijn dromen (thank God) bedrog maar toch vond ik het raar en ik dacht: Google is my friend, doe eens gek en gooi het in de zoekmachine: “wat betekent een droom met veel poep?”
Er kwam verdikke een hele rits met dromen tevoorschijn en bovendien kwam de term bovenin google. Dat betekent dus dat ik niet de enige ben met zulke bizarre en smerige dromen. Dat was een schrale troost.
Maar wat ik niet had voorzien was dat zulke termen blijkbaar ook gekoppeld zijn aan nogal vage sites met kwade intenties. Virussites bedoel ik dus. En terwijl ik heb zitten scrollen om mijn poepdroom te ontmantelen (gatver, dit klinkt ook wel weer heel plastisch, het is voor de goede orde spreekwoordelijk dit) heb ik daar dus even lekker in een virus zitten wroeten.
Nietsvermoedend natuurlijk want ik kreeg geen melding of niks. Dat kreeg mijn virusscanner dus wel. En daarmee ook de monteur van het computerbedrijf.
Terwijl ik hem aan de telefoon had begon hij voorzichtig zijn relaas aan te kleden. “ehm, u heeft een virus opgelopen zie ik in Eset staan.” “O echt? Nou zeg, dat is raar (ik vermoedde dus nog niks en was me van geen enkel kwaad bewust) “Ja echt. Ik zie in de zoekgeschiedenis “droom over veel poep” staan en die zoekresultaten zijn gekoppeld aan een website waaruit een virus kwam”
“Huh? Wat zeg je daar nou? O bah, dat is raar. Dat is toch gek? Hoe kan dat nou weer? He getver nou dat vind ik maar niks. Blegh. Nou. Hoe lossen we dit op?” Echt, het is maar goed dat ik geen touch screen beeldscherm heb want mijn neus was lang genoeg geworden om door de tekst te scrollen met mijn gelieg
Ik hoop dat ik niet al te doorzichtig overkwam maar dankte God op mijn blote knietjes dat dit gesprek telefonisch verliep en dat Corona in de wereld was om te voorkomen dat ik oog in oog met deze zoekgeschiedenis kwam te staan. En nog erger, dat iemand anders dat tegen me zei. Hoe beschamend dit. Ik hield me van de domme (niet dat het ook maar iets geholpen heeft, I know) en was blij dat het gesprek weggeklikt was. De beste man heeft alles uitgewist en daarmee mijn gevoel ietsjes opgepoept, ik bedoel opgepoetst. Sorry.
Maar hoe je het ook wendt of keert, je kunt maar oppassen wat je intypt. Afgelopen week typte ik weer een opdracht in: “hoe vaak in de nacht plassen is normaal?” Ik drukte op <enter> en meteen zag ik wat ik gedaan had. Ik had wederom niet nagedacht maar zat alweer te googelen nog voordat ik me bedacht dat ook deze verdachte en ietwat persoonlijke zoekterm in mijn geschiedenis staat. En nu kan ik de zoekgeschiedenis wel uitpoetsen maar zij kunnen dingen zien die voor mijn blote oog onzichtbaar zijn. That I should know by now…
Nu is het plasmysterie inmiddels opgelost en zat ik gewoon weer te stressen om niks. Ik dacht op zijn minst dat ik aan ‘nycturie’ leed en een hartkwaal of weet ik veel wat voor engs ik wel niet allemaal had (google dat Nycturie maar even. Gewoon om je zoekgeschiedenis op te leuken 😉) en dus wilde ik stand te pede uitvogelen wat er aan het handje was. Nou niks dus. Gewoon veel drinken op een verkeerd uitgekozen tijdstip. En O ja, wat eerder op de dag minderen met koffie is ook niet heel verkeerd.
Een lang verhaal kort, ik poog er gewoon maar eens toe, kijk uit wat je in je zoekgeschiedenis pleurt. En als je dat wel doet, bereid je voor op de schaamte wanneer iemand met je meekijkt omdat je zo stom was je (zakelijke) computer op te zadelen met virustroep.
Anyway, het uiterlijk van mijn blog is nu dus nog steeds anders en wordt ook niet weer zoals het was omdat zoals ik het al noemde, het ding verouderd is. Mooi dan. Alles veroudert ook maar. Is het niet dat je zelf aan verval onderhevig bent dan is het verdorie wel het uiterlijk van je blog. Hahaha het is toch ook bijna een klucht. En hiertegen is geen crèmepje opgewassen vrees ik.
Wat me eraan herinnert maar eens even weer contact met de schoonheidssalon op te nemen om de boel weer eens even op te kalefateren. Mijn blogje opgefrist, ik opgefrist zeg ik 😉
Toedeledokie en uitkijken wat je Googelt…
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 