Wereldreis

Het is nat. Kletsnat buiten. De regen komt met bakken omlaag en het past precies bij mijn stemming: onwennig. Eigenlijk is het te zot voor woorden want degene waar ik onwennig van ben is amper vier uren weg. Om kwart over zeven zwaaiden we de bus uit: afgeladen met zenuwachtige pubers: on their way toMeer lezen over “Wereldreis”

Later als ik groot ben…

Terwijl de schappen alweer vol kruidnoten en letters liggen, de kerstbomen alweer opgetuigd in de bouwmarkten en tuincentra prijken en de sleeën in de vitrine van de speelgoedwinkels liggen, wordt het pijnlijk duidelijk: het is bijna 2018 2018. Jeetje. Ik vind het een wonder. Toen ik vroeger als kind, ergens begin jaren 80 naar deMeer lezen over “Later als ik groot ben…”