Ik heb een broer. Eentje die vijf-en-een-half jaar ouder is dan ik. Toen we klein waren sloegen we elkaar de keet uit. Ik heb hem gemept met een asbak (toen ik twee was ofzo), geragd met een mes (tijdens de afwas, een ongelukje uiteraard mag hij noemt het af en toe nog luid en duidelijk)MeerMeer lezen over “Bloedband”
Categorie archief: kinderen
16 jaar een ring om mijn vinger
Het is toch ook wat dat je bijna ieder jaar je huwelijksdag vergeet. Wat zegt dat over je huwelijk? Dat het juist supergoed is en de jaren er niet toe doen, of dat je een onopmerkzame sloddervos bent die verzeild is geraakt in een web van sleur? Hmmm. Ik denk dat het een gezonde mixMeerMeer lezen over “16 jaar een ring om mijn vinger”
Puppyles
We hebben een hond. En niet zomaar een hond, nee een hele lieverd. Maar ook, een enkelvretertje, een kwispelende energievreter en een … PUP. Het mag al een wonder heten dat we überhaupt een hond hebben want ik heb het lange tijd ontkend een hond te willen. Mijn ouders hadden er eentje en dat wasMeerMeer lezen over “Puppyles”
Opgebiecht…
Hij komt, hij komt, hij komt niet meer terug. De beste Sint, jouw beste vrind de Sint van ieder kind… Het is passé. Kind drie gelooft niet meer. Met dank aan zijn slechte en doortrapte moeder. Het lag al geruime tijd in de planning hem het schokkende nieuws te vertellen. De enige ben ik niet.MeerMeer lezen over “Opgebiecht…”
Wereldreis
Het is nat. Kletsnat buiten. De regen komt met bakken omlaag en het past precies bij mijn stemming: onwennig. Eigenlijk is het te zot voor woorden want degene waar ik onwennig van ben is amper vier uren weg. Om kwart over zeven zwaaiden we de bus uit: afgeladen met zenuwachtige pubers: on their way toMeerMeer lezen over “Wereldreis”
Later als ik groot ben…
Terwijl de schappen alweer vol kruidnoten en letters liggen, de kerstbomen alweer opgetuigd in de bouwmarkten en tuincentra prijken en de sleeën in de vitrine van de speelgoedwinkels liggen, wordt het pijnlijk duidelijk: het is bijna 2018 2018. Jeetje. Ik vind het een wonder. Toen ik vroeger als kind, ergens begin jaren 80 naar deMeerMeer lezen over “Later als ik groot ben…”
Een mindfull stukje appeltaart. Mét suiker…
Niets is zo veranderlijk als de mens. Dat blijkt wel uit de trends en stromingen die door de jaren heen aan ons voorbij trekken. Het ene trekt je meer als het andere en sommige hypes laten je helemaal meevoeren in de golf van extase. Ze beloven gouden bergen, zakken met geld en de eeuwige jeugd.MeerMeer lezen over “Een mindfull stukje appeltaart. Mét suiker…”
Synoniem voor “het weer” : “het kind”
Ik blijf er van onder de indruk hoe snel het weer kan veranderen. Waar de ene dag de bomen de wegen versperren en vrachtwagens omwaaien, onze schutting bijna knapt en de O zo mooie bloempotten sneuvelen (fijn dan, nog amper gebruikt 😦 ) schijnt nu de zon en is de lucht iets bewolkt maar nietMeerMeer lezen over “Synoniem voor “het weer” : “het kind””
Rotleven
Vandaag ben ik lelijk. Het is niet anders. Niet dat ik dat zelf dacht hoor toen ik een blik in de spiegel wierp vanochtend, ach nee, viel best mee. Het was mijn middelste kind die het zei. En niet alleen ik blonk uit in in uglyness, het was ook de kat, haar vader, haar kledingMeerMeer lezen over “Rotleven”
Rake klappen…
Achter ieder persoon schuilt een verhaal. Een oorsprong, een geschiedenis. Een stuk waarover wel een boek geschreven kan worden. Daar denken we lang niet altijd over na, maar het is wel zo. Soms wanneer ik over de snelweg rijd, of in een file sta (niet achter het stuur maar ernaast 😉 zie ik stromen lichtjesMeerMeer lezen over “Rake klappen…”