Patience is the only remedy

Verdrietig zijn. Neerslachtig zijn. Het overkomt ons allemaal, vroeg of laat. Allemaal krijgen we een portie voor de kiezen waarmee we moeten dealen. Een burn out heb ik nog nooit gehad. Ik heb wel eens een lange tijd onrustigheid en een gedeprimeerd gevoel ervaren wat overheerste. Een nare tijd was dat. Eentje waarbij je gripMeer lezen over “Patience is the only remedy”

Blinde paniek

Vuur. Geknal. Overal waar ik kijk is paniek. Paniek bij de mensen om me heen, paniek in de verte, paniek naast me. Paniek in de ogen van mijn buurman, in de ogen van de schreeuwende kinderen en in mijn eigen ogen. Ik ben vreselijk bang. Bang om getroffen te worden door de knallen. Ik hoorMeer lezen over “Blinde paniek”

Officiële huismus

Wanneer ik zaterdagochtend samen met mijn wederhelft de kids naar de scouting breng voor hun groepsweekend voel ik me opgewonden. Een heel weekend voor ons twee. Weken heb ik er naar uitgekeken, dagen heb ik me afgevraagd wát toch precies te gaan doen. Waar gaan we die kostbare minuten mee opvullen? Is het met lekkereMeer lezen over “Officiële huismus”

Ouderwets met respect

Lieve Patricia, Met een slapend been hup ik vanochtend uit bed en geef de wekker een optater. Ik kan gewoon niet uit bed komen en wil nog eventjes snoozen. Maar al gauw springt hij weer aan en wacht ik het journaal nog even af; als ik zo nog een paar minuten kan smokkelen: graag. IkMeer lezen over “Ouderwets met respect”

Snotmonster in da house

Een half uur geleden plopte mijn oor dicht. Vanaf toen was ik officieel chagrijnig. Chagrijnigheid kent altijd een aanloopje. Een aanloopje die de ene keer langer duurt als de andere maar altijd met dezelfde uitkomst:  Ik. Haat. Het. En ik weet het, soms moet je ‘gewoon’ de knop even omzetten, maar soms find je datMeer lezen over “Snotmonster in da house”