So far So good. Ik kan het niet anders zeggen. Gisteren had ik wederom een meting en was tegen al mijn verwachtingen in weer enkele milimeters kwijt wat mijn vetpercentage nu ergens in de “21%-range” heeft gebracht 🙂 – ergens achterin deze ‘range’ maar dat maakt niet uit, het begin ís er weer 😉 ! Ik was als een kind zo blij en tuurlijk motiveert het enorm wanneer je in een positieve flow zit.
Wat mij opvalt aan de afgelopen tijd, en waar ik daarvoor overigens misschien nog wel de meeste moeite mee had, is de manier waarop ik deze weken nu beleef. Want als er iets is waar ik in uitblink is dat wel me druk maken. Over alles dan hè… Wanneer ik me ergens in vastbijt wil ik ook alles eruit halen wat erin zit. En dat levert dus beslist niet altijd op wat je zo graag zou willen.
Want je wilt gráág geloven, en eigenlijk willen heel veel fitnessgoeroe’s je dat óók graag doen geloven, is dat hoe harder je werkt, hoe meer je afziet en hoe verder je gaat; je progress daarmee onvermijdelijk is. Dat je je resultaten kunt afmeten aan de tijd en energie die je erin pompt. Nou. Dat is dus niet waar.
Nou is het heus niet zo dat je resultaten boekt door alleen aan een gym te ‘denken’ (if only…) maar het is ook niet zo dat wanneer je er gaat wonen en slapen, je er constant aan denkt, over schrijft, over praat en niets anders meer doet dan dát, je progress versnelt. Integendeel. Met een beetje pech kun je jezelf stilstand bezorgen doordat je je stresshormoon op stang jaagt en je blijft steken waar je bent.
Goh, ik lijk zo zelf wel een doorgewinterde fitness goeroe. Nou dat ben ik in de verste verte dus niet. Ik heb veel te weinig verstand van zaken om er serieuze uitspraken over te doen. Ik kan slechts spreken vanuit mijn eigen oogpunt én ervaringen voor zover dat ik daarover beschik.
Maar, zoals ik al zei probeer ik me (bewust) te focussen op van alles. Ik doe mijn stinkende best de gym daarin vooral niet de overhand te laten nemen. Waar mijn fitnessjourney en mijn doel de fotoshoot vorig jaar, best nog wel eens roet in het eten gooide (balans?! Wa’s da??) laat ik dat dit jaar voor wat het is.
Nieuwe dingen proberen, oude hobby’s oppakken, schrijven, werken, en natuurlijk mijn gezinsleven. Het zijn de dingen waar het leven om draait. Tenminste, wel de mijne. Toen ik me voor driehonderd procent vastbeet in de gym, Instagram volledig volspamde, kwijlde om mijn verschijnende abs en vooral zocht naar bevestiging (wat best heel logisch is, dat buiten kijf gelaten) vergat ik de rest.
En ik werd er boos om. Ik vond het stom dat een ander (lees je kinderen, man, ouders) zich niet in mijn doelen konden verplaatsen. Maar weet je, wanneer je doorslaat of doordraaft en alles om jou en je doelen gaat draaien, wordt het er allesbehalve gezellig op. En believe me, je hebt gezelligheid nodig om je doel tot een einde te brengen; of om het zelfs nogmaals te proberen… #voortwathoortwat zeg maar…
Tenzij je in Oeagadoegoe leeft en er geen sterveling om je heen is, je met niemand behalve jezelf rekening hoeft te houden, is het prettig dat je nog een aangename verschijning bent die zich niet voor het goede doel uit loopt te hongeren of zijn agressie op de rest loopt te botvieren wegens een structureel gebrek aan carbs.
Ik stond ermee op, ging ermee naar bed, schreef er drie keer per dag over en blogde er lustig op los. Misschien was het omdat mijn resultaten tot dusver onbevredigend waren en ik het dit keer persé wilde laten slagen, misschien was het omdat goedbedoelde adviezen niet aankwamen, misschien, misschien, misschien. Maar nu wil ik het anders. Nu DOE ik het anders.
Ik doe nog exact wat ik moet doen. Daaraan is niets veranderd. Ik houd mijn eten goed in de gaten, ik zorg voor voldoende eiwitten en ik train zo goed als ik dat kan. Ik laat me meten en wegen (al was ik daar volledig vanaf gestapt: all the trauma…). En wat denk je wat er gebeurt? Mijn vetpercentage daalt (hoe bestaat het?!) en ik geniet van alles wat vooral niks met fitness te maken heeft. De balans is gevonden.
En dat is nogal wat want ik ben nou niet bepaald met de balance-factor geboren; zoals zoveel anderen op deze planeet trouwens. Maar wat niet je sterkste eigenschap is hoeft beslist niet in je nadeel te werken. Bewustwording zorgt voor verrassende resultaten en leerzame momenten. Het zorgt dat je leert genieten en dat je je niet krampachtig aan één ding vasthoudt. Want kramp is niet soepel. Kramp is niet flexibel. Kramp betekent ondergaan in plaats van beleven.
En dat is toch wat we uiteindelijk willen? We willen onze fitjourney of welke reis dan ook niet ondergaan omdat het moet (van onszelf)? We willen beleven, voelen, blij zijn, trots, teleurstelling en leermomenten. Want ook teleurstellingen horen erbij. Ze maken dat we leren relativeren en inzien dat de hele wereld niet om perfectie draait.
Het afgelopen weekend stond in het kader van genieten in proportie. Want dat kan dus. En we hébben genoten. Het begon al met het inpakken van de tassen. Voor de verandering ben ik eens niet als een dolle stier door de kamers gevlogen met stofdoek, dweil en schone lakens. Neen beste mensen. Ik liet de boel de boel, ik stopte (te weinig) onderbroeken in de tas en we gingen gewoon. Met een brakkig kind nog wel. We zouden het gaan zien. En dat was precies wat we deden.
Het kind knapte op, het gebrek aan bagage kochten we wel in het dorp en we deden wat leuk was. Een flinke bak eiwitten in de tas voor het geval de kip daarginds uitgestorven was, een paar wandelschoenen en onze paardrijkleding. Wat heeft een mens nog meer nodig? Niks. Zelfs mijn make-up bestond uit niet meer dan een lijntje en een kleurtje.
De meting, de kleding (hoera mijn riem moet weer om) en de foto’s bewijzen dat ontspannen goed doet. Dat het mogelijk is om je doelen te behalen zelfs wanneer je er niet 48 uur per dag mee bezig bent. Mijn gewicht is overigens amper gedaald, maar er is toch rond een piepkleine drie procent vet af in zo’n vier weken tijd!
Het verschil is op papier best veel, met het blote oog altijd minder. Maar ga ik me daar druk om maken? Niks ervan. Ik ben blij en trots en zie de komende weken relaxed tegemoet. Meer dan mijn best kan ik niet doen, maar mijn best doen om te genieten beslist WEL 🙂
Liefs Paulina!
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 