To O.B or not to O.B, that’s the question…

Naast het kopen van wc papier denk ik dat (de meeste) mannen het kopen van menstruatie gereedschap nóg erger vinden. Maandverband, tampons, inlegkruisjes, de wereld loopt ervan over en toch is het een nogal beladen toestand. Raar. Maar waar. 

Vooral in het geval van prille relaties huivert de man in kwestie nogal eens om de winkel te betreden en te zoeken naar dit soort dingen. Schoorvoetend en schuifelend de winkel door, steeds op de verkeerde afdeling zoeken en het liefst tijdstippen uitzoeken dat er niet een kop in de winkel is. Het kan nóg genanter natuurlijk. Moeten vrágen naar de dameshygiëne spulletjes. En dan niet goed verstaan worden door de winkeljuffrouw en het luider moeten herhalen. Wat een achterlijk woord eigenlijk: dameshygiëne… “Het begrip hygiëne komt van Hygieia, de Griekse godin van de gezondheid…” (bron: nvz.nl) Hmmmm… daarom zijn er meer middeltjes voor ons beschikbaar dan voor mannen. Verklaart weer een hoop.

Van make-up tot douchefrisjes in werkelijk álle geuren en structuren –met korreltjes, zonder korreltjes, grof of fijn, romig of schuimig, gekleurd, wit of zelfs met glitters. Al-tijd voor de vrouw. Douchefrisjes voor de heren zijn meestal multifunctioneel, je kunt er zelfs je auto mee wassen, meestal blauw of grijs en alles ruikt op elkaar, met een zweem van mannelijke frisheid waarmee je elke storm, orkaan of tsunami doorstaat.

Dát staat nou net nooit op onze flesjes en tubetjes. Nee. Ons vrouwen wordt altijd de eeuwige jeugd beloofd, zachte huidjes en rimpelloze lichaampjes. Waarom staat dat eigenlijk niet op de mannenflesjes?? Nou gewoon, omdat mannen alleen maar rijper en dus mooier worden (wie kent die eeuwige vergelijking van kerels met wijn nou niet?) Het is maar weer eens bewezen: mannen geloven het langst in sprookjes…

Hidious zeg ik, maar ja, wat doen we er aan? Niks. En dus moeten we ze maar voor straf de winkel in sturen om tampons te scoren. Precies net dát merk … Ja, zoek maar op! Of maandverbandjes. Of schimmelpillen. Want ook die worden tegenwoordig door een bloedmooie vrouw  grote glimlach aangeboden en bepleit. Alsof er één vrouw op deze aardkloot met een grote lach van oor tot oor aan haar vriendin, buurvrouw of nicht verkondigt hoe geweldig de applicator met zetpil tegen haar schimmelinfectie werkt… Laat staan dat we deze gêne met een manspersoon gaan lopen sharen. Brrrr. Alsof iemand überhaupt al zulke kwalen met een levende ziel deelt… 

 

Anyway. Wat ik dan weer wel frappant vind is dat juist Pampers/luiers, door papa, met heel veel liefde worden gehaald en als trofee in de winkelkar worden gegooid. Voor de geldbewuste vaders is er geen bezwaar om een uur in de rij voor de kassa van de Kruidvat aan te sluiten als übertrotse papa van je pasgeboren koter omdat ze hier een euro goedkoper zijn. Want dat willen ze nou net weer wel van de daken schreeuwen. “Kijk eens wat ík heb gemaakt!!” Terwijl een Pamper óók niet bedacht is om beschuit met muisjes in te serveren! Neen. Die is ook bedoelt voor de baby hygiëne… Deze wordt namelijk met veel bravoure volgeplast én gepoept.

Zelfs condooms worden met gemak geritseld… En daar zou ík nou weer net met een boog omheen lopen… Slechts één keer durfde ik ze te kopen voor mijn allereerste liefde. Kocht ik per ongeluk een XXL-uitvoering. Je schaamt je toch dood. Één keer en nooit weer dus…

Dus tja, what’s the difference? Het idee mensen. Het idee van damesperikelen, het idee van de benodigde voorzorgsmaatregelen en de schaamte die over dit alles heerst. En terecht als je het mij vraagt. Nee, nou ja, niet helemaal natuurlijk, het is de gewoonste zaak van de wereld dat ge-ongesteld-gedoe, maar wees eerlijk, om reclameblokken nou te vullen met vrouwen die blij zijn met deze maandelijkse ongemakken, ik loop er niet warm voor.

Het is namelijk een noodzakelijk kwaad. Niet iets om van uit je dak te gaan. Ik postte onlangs al eens over op IG: waarom kun je niet gewoon een whats-appje krijgen waarin staat dat je niet zwanger bent deze maand? (quote: RUMAG).

Vandaag ontving ik een Always pakketje in de brievenbus. Omdat mijn dochter ‘al 11’ is en ze elk moment ongesteld zou kunnen worden. Een begeleidende brochure incluis waarin ik alle symptomen van een op handen zijnde puberteit meteen kan vaststellen: van haargroei tot menstruatie tot puistjes. Het zou handig zijn ‘dit samen met uw kind te bespreken’ . hahahahahaahahah, Yeah right. Het woord ‘puber’ dient bij ons in huis niet luidop te worden uitgesproken. En al helemaal niet alle ‘pubersymptomen’ waaraan elke puber uiteindelijk toch wel ten prooi zal vallen.

Dus laten we het maar voor wat het is. Ik ben niet gek. Het weekend lijkt net zo leuk te worden, dit ga ik niet verprutsen met de ‘risico’s van het vrouw zijn’. Ben je mal. Bovendien vond ik het als kind ook pure horror. Toen ik eenmaal kennis had gemaakt met het fenomeen: menstruatie – ging ik ervan op de loop. Dat probeerde ik tenminste. Iemand had me wijsgemaakt dat je vanaf dan namelijk geen centimeter meer zo groeien… Tranen met tuiten dus toen het zover was. Nu zou ik nooit langer worden dan de 150 centimeter  die ik op mijn twaalfde net aan had getikt… Boehoehoe. En kabouter zou ik zijn. Een menstruerende dwerg die never nooit meer groter dan dit zou worden. 

Gelukkig bleek het niet waar en werd ik nog zo’n vijftien centimeter langer (wow zeg…)  Het bleek onnodig op zoek te gaan naar een paddenstoel met brievenbus. Eng vind ik het niet meer, maar leuk vind ik het nog steeds niet. Het hoort er nou eenmaal bij (al zou zo’n whatsappje me toffer lijken 😉 Hoe we onze dochters moeten voorbereiden op dit orakel? Ach, gewoon over ons heen laten komen denk ik. Het overkomt ze tenslotte toch op een dag. Lekkage kan verholpen worden en gierende hormonen zijn van een heel andere orde waarvoor ik overigens wél graag een brochure zou ontvangen btw…

 Rest ons nog één uitdaging: papa zo ver krijgen dat hij zonder mokken het toiletkastje weer voor ons aanvult… met chocolade natuurlijk 😉