 |
| echte Bakava. Zoals het heurt… |
Baklava. Iemand wel eens baklava gegeten? Nou ik wel. Toen op een dag een of andere Griek noten, honing en bladerdeel op een bult gooide, onstand er als een wonder, dit gerecht. Klinkt simpel toch? Dacht ik dus ook. En poef, mijn creatieve idee was geboren.
En net zo rap weer doodgegaan trouwens. Want zelfs iets in elkaar flansen wat erop moet lijken (echt, meer dan dat hoefde niet) viel zojuist in het water. Letterlijk, want ik heb de bakcreatie hoppa, zo de regen in gekieperd. Nou ja, iets meer genuanceerd dan. Ik heb hem onder het afdak geschoven. Hopend op beperkte schade.
Mooi ruk dus. Mijn baksel. Het zag er zóóó fingerlicking good uit ook hè! Echt, het kon bijna zo in een boek van Rens Kroes. Maar die succesboeken zal het niet halen. Want het concept mislukte jammerlijk. Ik heb er nog wat restjes vanaf geknabbeld, maar ben al gauw gestopt en heb me beperkt tot de goed gelukte yoghurt met proteine…
Nou en die was moeilijk joh, yoghurt met een schep uit een bus. Echt een culinair hoogstandje zeg ik.
Ik had vanmiddag een fantastische bladerdeegpizza gefikst. Ideetje van vriendin R. die niet beroemd wil worden want ze heeft geen Facebook en geen Instagram. Niks van dan alles. Die leeft echt nog in de werkelijkheid. Anders dan ons internetjunkies met een leven naast ons eigen leven. Want zeg nou zelf, dat hele Facebook en Instagram is natuurlijk één vette luchtbel.
 |
| mijn creatie… aan de buitenkant 😉 |
Er is zoveel wat anders neergezet wordt dan de realiteit. Echt. Gerechten die perfect gestyled op een bord liggen voordat ze opgegeten worden. Mijn eten is ook altijd koud voordat ik aanschuif om het ook écht op te eten. Maar goed. Dat maakt niet uit. Dat vinden wij nou eenmaal leuk. Massaal. Het zij ons vergeven.
Terug naar mijn baksel. Het is kort door de bocht gezegd; opgefikt. Het heeft een kijkje genomen in my Hell of Kitchenl. Terwijl wij in de kamer onze ditjes en datjes doen (lees: oeverloos op zondagochtend door onze Instagram en facebook account heenscrollen want het herfstachtige weer vráágt daar gewoon om) komt er ineens een flinke rookwalm uit de keuken….
Het is dat wij zo giga-oplettend zijn anders was het hele huis opgefikt! Echt waar. Ik dacht eerst nog dat het bakpapier vlam had gevat, maar toen ik de lekkernijen uit de oven viste en gierend riep dat iedereen aan de kant moest omdat ik naar buiten rende, zagen mijn baklavaatjes er nog steeds uit alsof ze per direct geserveerd wilden worden…
En omdat ik toch nog een gaatje had voor deze lekkertjes, maakte ik mijn kwarkje klaar met mijn eiwitjes en… viste een bladerdeegcreatie van de bakplaat. Hij was al lekker afgekoeld en zag er ondanks de witte pluimen gelikt uit…
Alles moet wijken voor zo’n perfecte foto natuurlijk dus iedereen wegwezen uit de kamer, silence please en …. De foto werd gemaakt. Hij was zo mooi. Zo perfect. Zo goed gestyleerd. Trots schoof ik aan tafel, klaar om dit gerecht te verslinden.
 |
| dit eet ik dus écht niet op… |
Ik prik mijn mes en mijn vork erin en aanschouw geschokt het binnenwerk.
PIKZWART. ALS DE NACHT. Het viel dus helemaal niet mee. Compleet zwartgeblakerd en niet meer te pruimen kon ie zo de Kliko in. En dat ging het dus ook. #foodpornzodekikoin
 |
| Wat zeg jij Beau? Lekker…..?? |
Blijkbaar vragen noten, honing en dadels om een andere aanpak. Temperatuur (200 graden) of kortere baktijd (10 minuten)… Ik weet het niet. Mijn carrière als keukenprinses is bij dezen verwoest. Vanaf nu gooi ik me maar weer op de salades en boterhammen. En hier en daar een cupcake. Wel zo veilig. Salades zijn koud en cupcakes komen niet boven de 160 graden uit. En nou ja, anders ook maar niet. Blijft er ook nog wat te bloggen 😉
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 