 |
| Drents Museum |
Weken kijk je uit naar je vakantie. Wat zeg ik, maanden! De dagen streep je af en hoewel deze supersnel voorbij razen lijkt een ver geplande vakantie mijlenver weg. Pfff. Je worstelt je door de dagen heen en dan eindelijk lijkt je ontspanning in zicht te komen. Elke dag een beetje dichterbij. Hocus Pocus Pilates Pats, daar is de vrijheid en na drie weken ben je weer terug bij af…
Vakantie is fijn. Tenminste, als je je gedeisd houdt. Want als je doorraast zoals je normaal gesproken doet, veranderen vrije dagen daar niets aan. Dan loop je het risico eerder nog veel harder te hollen en te vliegen; je hebt nu immers alle tijd?
Steevast de eerste paar dagen van mijn vakantie (op mijn vakantie adres dan) word ik grieperig of krijg ik andere nare kwaaltjes. Ieder jaar opnieuw, elke keer weer. Zo langzamerhand word je daar als mens moedeloos van. Want och wat is het lekker, even van huis te zijn, daar hoort in elk geval een fit lijf en gevoel bij.
 |
| in het Speelgoedmuseum |
Ik weet heus ook wel dat zulke vakantie ellende door mezelf veroorzaakt wordt. Vlak voordat we weggaan kruip ik namelijk als een spin door het huis heen op zoek naar viezigheid. Dit is natuurlijk nooit erger voordat je op vakantie gaat, maar om zeker te zijn dat ik terug kom in een steriel huis, is het noodzakelijk alles te steriliseren met de Dettol. Of alcohol. Of beide.
Daarnaast ga je alle bedden verschonen (en zorgen dat dit niet in de wasmand blijft liggen) en alle mogelijke doekjes, sokken, zakdoeken en wat al niet meer wegwassen. Vervolgens leg je de kastinhoud gesorteerd op kleur. Keukenkastjes worden van onder naar boven gesopt en uitgemest en O ja, we hebben ook nog een kelder die het fijn vindt op de valreep onder handen genomen te worden…
Tel dit op bij een kofferbak vol boodschapjes (want hé, winkels zijn alleen in Friesland), kinderen die om de minuut vragen of we al bijna weggaan, een kat die zijn inentingen moet hebben, naar het pension gebracht moet worden en een echtgenoot die zevenhonderd instructies krijgt zodat jouw planning niet in de war raakt (Wij halen ons gouden jubileum natuurlijk nooit zo…) en het vervolg laat zich raden.
Daar had ik deze vakantie dus geen zin in. Voor de verandering heb ik gewoon eens niets gedaan wat volgens mij niet nodig was. Bedden afhalen? Check. Weer opmaken? Dacht het niet. Onder het douchen de voegen geschrobd (combineren heet dat) en de kastjes met rust gelaten. Nou vooruit, de Dettol mocht zijn werk nog doen, maarrr, alleen daar waar het strikt noodzakelijk was.
 |
| een mammoetskelet…indrukwekkend! |
Helaas kwam er nog wel een piepklein kinkje in de kabel. Ik was de vakantiedatum namelijk helemaal vergeten. Op aanraden van mijn wederhelft de mail nogmaals gecheckt… Dat zou bijna voor een paniekaanval zorgen, maar, met inzet van de telefoon en mail viel ook dit allemaal weer reuze mee. We konden uiteindelijk een week eerder genieten van ons vakantiehuisje.
Dus hup kat naar het pension, auto ingeladen en eindelijk eens op tijd het huisje in. Meestal komen we er meerdere uren later aankakken, maar non, dit keer was het slechts een half uurtje.
Al met al een fijne vakantie gehad. Door het slechte weer veel musea bezocht, maar ach, van een beetje cultuur snuiven is nog nooit iemand dood gegaan. Bovendien wilde onze jongste van vijf elke dag wel een museum bezoeken. Hij vond het er prachtig.
Maar dan het thuiskomen. Wat een verrukking. En ik schaam me er niet eens voor. Door het ellendige krappe bed en een nacht vol gespuug en buikpijn werd de laatste dag geschrapt. ‘Ik wil weer op mijn eigen bed, boehoe!’ En zo gebeurde het dat we de gewonnen uurtjes van de aankomst inleverden toen we weer huiswaarts gingen. Jammer dan.
Ik heb mijn bed omarmd. Was dankbaar weer in mijn eigen optrekje te mogen vertoeven. There’s no place like home zeg ik. Alleen daarvoor zou je al op vakantie gaan, om het gevoel van thuiskomen nog meer te waarderen. Wanneer gaan we weer?
 |
| Om de hoek, fijn weer thuis 🙂 |
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 