De zomer komt er weer aan. En dat betekent zoals voor vele dames (en hier en daar een heer) weer scrubben, smeren en zonnen totdat de juiste tint is bereikt. Hiernaast willen we natuurlijk zo glad, strak en haarloos mogelijk de zon tegemoet treden, nou ja, vooruit, eigenlijk niet de zon tegemoet maar onze algehele medemens, want wie wil nou vol strepen en/of haren in een korte broek-rok-bikini- of wat dan ook wat rondlopen wat enigszins bloot vertoont…
Ik niet. Nou ben ik sowieso al niet een voorstander van boven de knie. Bij een ander wel, bij mezelf niet. Nooit. En daar ga ik vast spijt van krijgen als ik tachtig ben. Want dan ben ik pas echt gerimpeld en uitgezakt en mag ik pas echt piepen wanneer ik in een korte broek of bikini moet.
Maar goed. De lente is al bijna echt begonnen op de kalender. En een kleurtje in je gezicht doet al wonderen. Het maakt je meteen een vriendelijker mens. Mij wel tenminste. Ik zie d’r wat uitgeruster uit en niet geheel onbelangrijk, je bent bijna meteen verzorgd met een frisse blik. Het scheelt weer wat gekwast om de boel op te leuken.
Ondertussen scrub, scheer en smeer ik erop los want vroeg beginnen is natuurlijk een must. Het moment dat ik ’s avonds op bed lig en mijn benen kippenvel krijgen (steevast voordat ik opgewarmd ben) voel ik altijd even of er hier en daar een stoppel zit. Maar helaas, als je kippenvel hebt voel je elke (verstopte) stoppel. Dan is het of je benen rechtstreeks uit de bouwmarkt komen. Bij de schuurpapierafdeling dan. Korrel 1. Ik klim dan nog net niet uit bed om het scheermes ter hand te nemen. Als ik weer warm ben is het probleem trouwens alweer de helft minder.
Het hele scheerritueel is nogal es een dingetje trouwens hoor. Je benen bijvoorbeeld kun je heus niet zomaar lukraak scheren. Zonder de nodige tijd te nemen sla je geheid stukken over. En dat lijkt pas achterlijk. Vooral achter je enkels en er omheen is zo’n plek die vaak over het hoofd wordt gezien. En mocht je al een paar dagen (of zelfs weken!) niet geschoren hebben, dan heb je al gauw een sikje op je enkels…
Gek genoeg zijn de bovenbenen altijd gladder dan de scheenbenen; al dien je (wil je grondig te werk gaan) de bovenkant ook altijd mee te nemen. Wel zo netjes als je een kous draagt. Steekt er tenminste niets doorheen aan de bovenkant; lijkt ook zo amateuristisch.
De oksels en bikinilijn zijn een vak apart. Niet te snel, niet te hard en vooral veel schuim (en je bril!!) gebruiken. Anders loop je er gegarandeerd bij zoals de dames uit die ‘gedramatiseerde’ Dove reclamespot voor mooie oksels. En hetzelfde geldt voor je bikinilijn. Met de stijve nek van laatst was dat laatste best nog een dingetje. Ik kon amper onder een arm kijken of er wat zat of niet… totdat ik op het laatst gewoon écht niet meer kon kijken. En scheren op gevoel gaat me nou net een tikkeltje te ver. Lange mouwen dus.

Tijd, geduld en in geval van slechte ogen een bril. De ingrediënten voor een geslaagde zomer voor wie graag keurig gekapt, gekleurd, gemanicuurd en gepedicuurd (want O gruwel, vergeet de eelthakken nóóit!) de zomer door wil komen. Hoewel schaars, meestal wel bereikbaar. Ik wens ons allen een zonnige, warme en toonbare zomer 😉 (zonder al te veel kippenvel momentjes J)