“de Touwtjes in Handen”, “loslaten”, “het komt zoals het komt”, allemaal van die termen waar ik uitslag van krijg. Waarom? Omdat ik de touwtjes altijd ERG graag in handen houd (maar dit niet altijd voor elkaar krijg; grrrr) “Loslaten” ook weer zo’n term. Hoe doe je dat dan? Loslaten. Zo’n abstract woord waar ik niet goed mee uit de voeten kan (behalve als het om iemand anders dan mezelf gaat natuurlijk; da’s een eitje!) “Het komt zoals het komt”, tja, eigenlijk het tegenovergestelde van “de touwtjes in Handen” en je snapt het al, als het je dat graag doet, is “iets over je heen laten komen” een zware opgave.
Maar ja, het leven zit vol met acceptaties, overgave, en onomkeerbare situaties dat je dus maar beter kunt leren in het moment te leven en hiermee te dealen. Maar hé, dat is nog niet makkelijk hoor. Veel te vaak gebeurt het dat je een situatie wilt sturen. Dat jíj wilt bepalen hoe je bal rolt en verhip, rolt dat rotding de verkeerde kant op! Ondanks al je verwoede inspanningen niet je beoogde doel halen. Zo zuur.
Controlfreakerigheid heet dat volgens mij. Toch ben ik ervan overtuigd dat je best veel in je leven kunt afdwingen. Passiviteit is mij niet bekend en een eigenschap waar ik me niet in herken. Maar passief zijn kan je soms best wel wat opleveren. Passief hoeft helemaal niet verkeerd te zijn; het is maar net hoe je alles bekijkt, benoemt en welke betekenis en waarde je het zelf toekent en natuurlijk, in welk perspectief je de dingen plaatst.
Als je iets wilt, moet je ervoor gaan. Voor 200% in mijn beleving. Niemand is ooit verzopen in z’n zweet dus wil je die strakke kont? Werk je te pletter en stop minder in je mond (Hé, da’s best wel een tegeltjeswaardige uitspraak haha) . De aanhouder wint dus doorzetten is vaak een enige remedie en levert best veel op.
Toch gebeurt het zo nu en dan dat de dingen op een manier verlopen waar je je heftig tegen verzet. Gewoon omdat je niet wilt dat iets op een bepaalde manier verloopt of omdat je zélf had willen bepalen hoe die ene situatie verliep. Dan wil je beslissingen zelf nemen en dit niet aan anderen overlaten. Zelfs als een ander het heft in handen neemt en het besluit neemt wat jij al in gedachten had, frustreert het dat ík niet degene was die de eerste stap zette… Helpt het? Nou nee, niet echt; het levert hooguit hoofdpijn en stress op. Je verzetten helpt dan niet bepaalt.
Maar er gloort licht aan het einde van mijn soms nogal kortzichtige Tunnel der Acceptatie. Want alles gebeurt met een reden toch? Dus me koortsachtig verzetten en pogingen om alles vooral zélf te bepalen en te sturen kan ik maar beter “loslaten”. Go with the flow en breathe happy!! Mijn eigen motto wat vaker toepassen; ha, wat een vondst! Het kan ons zelfs wat opleveren om wat meer mee te gaan met de stroming des levens en misschien zien we dan beter wat een vervelende situatie ons uiteindelijk oplevert.
Zo, ik heb mijn bril weer schoongepoetst. Kan ik wat beter zien wat uitkomst van deze (mooie) dag wordt…;-)
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 