Een dampende pot thee, een foute muffin met veel chocolade en deel drie van “fifty shades of Grey”. Aaaah, wat een zaligheid. Ja, ja, ik weet het, geen top – literatuur maar voor mij ontspanning (bijna net zo ontspannend als de Linda maar dit terzijde). Deel één las ik in een ruk uit (excuus voor de woordspeling) en verbrandde mede daarom bijna mijn hele achterkant onder de zonnehemel.
Een happy end vind ik trouwens wel een voorwaarde om een boek leuk te vinden; ik ben wel enigszins romantisch ingesteld en als het toch een verzonnen boek is kan de schrijver net zo goed een leuk einde verzinnen toch? Niets is zo onbevredigend (hè alweer zo’n term, sorry) als een open of slecht aflopend einde. “En toen ging ze dood” PUNT. Laat mij alsjeblieft lekker in een illusie hangen en de luchtbel intact laten.
Het echte leven is verre van perfect dus je mee laten slepen in een verhaal is leuk. Stel je toch eens voor; jij stapt als (nog niet ontdekte) vrouw een ruimte binnen met een niet te versmaden man waarbij je keel in één keer droog is, je bibbert als een rietje en je stem klinkt alsof je krijt hebt gegeten. De man in kwestie kijkt op en pats boem: een explosie. Feromonen en hormonen knallen tegen elkaar op en je suffige leventje neemt ineens zo’n bizarre wending dat de toekomst alleen nog maar lof en evangelie betreft.
Eerlijk is eerlijk – het hele bondage, zevenvoudig orgasmeverhaal en gespank mocht wat mij betreft wel iets minder gepeperd, maar pfoe, zoals meneer Grey omschreven wordt laat niet veel meer tot de verbeelding over. Ze vliegen de wereld over, gooien elkaar dood met liefdeskreten en laten geen lift onbenut om elkaar op te eten…

Hmm, dit vergt meer fantasie dan nodig was bij het lezen van het boek… Niet in de laatste plaats omdat er rond etenstijd drie koters om je heen draven die altijd op dit onmogelijke tijdstip hun taks bereiken. En als ik een dag op hoge hakken heb rondgedrenteld, schop ik de hakken in de hoek om ze te verruilen met mijn fleece pantoffels met luipaardprint (hou fouter, hoe beter zeg ik). Het allerliefste loop ik vanaf etenstijd afgeschminkt met mijn bril op en in joggingpak rond, maar aangezien dit een killer is voor zowel jouw als je lief z’n libido beperk ik deze uitspatting meestal tot óf de zondag- of de zaterdagavond.
Die erotische drie lagen-taart gaat’em ook niet worden aangezien manlief gruwelt van aardbeien (hij komt niet verder dan een banaan en een appel en hoewel Grey vast leuke plannen met deze soorten fruit zou hebben ben ik iets minder open-minded dan Anna vrees ik; ik stop ze liever in een smoothie…). Dus ik hou het maar bij een schaal lasagne; snel, safe en simpel ha!
Deze schaal wordt dan niet tijdens een dinertje voor twee, langzaam elkaar voerend opgesmikkeld hoor; deze wordt verdeeld in vijf porties, binnen tien minuten opgekauwd en in de vaatwasser gezet. Toppunt van romantiek zeg ik.
Dus nu hang ik nog in deel drie. Zo nu en dan skip ik even een heftig momentje – te onwerkelijk al die erotische uitspattingen. Andere momenten zwijmel ik weer helemaal weg in meneer Grey’s sexy grijze ogen en zijn keiharde sixpack die O zo lekker uitkomt boven z’n versleten spijkerbroek en… Pfff, laat maar. Tijd om de wasmachine te vullen en de joggingbroek op te vouwen. Ligt ie maar vast weer klaar voor ons eigen “Fifty Shades” momentje op zaterdagavond 😉