Stuiterbal in een glas

Ik dacht dat ik verslaafd was.. Verslaafd aan koffie. Niet dat ik nou een constante drang voel om me aan zo’n kopje goud (met melk alsjeblieft en dan het liefst een “latte”….) te moeten onderwerpen maar toch, een dag zonder is best…hoe zal ik het noemen? Pittig.

Of het nou de smaak is, of de energie-opwekkende uitwerking (lees: het stuiterbaleffect), de smaaksensatie of gewoon, gewoonte… ik weet het niet. Nou ja, ik weet het wel. Het is de cafeïne die doet wat zorgt voor het ‘vrijheid blijheid’ gevoel. Nou geeft niet elk kopje koffie diezelfde ‘rush’ hoor, en ook de omstandigheden moeten perfect zijn om dat fijne gevoel te krijgen, maar als het dan eenmaal zover is??Poeh.

Vanmorgen deden we een kop koffie bij mijn lieftallige broer. En typisch, maar elk kopje koffie daar zorgt voor een instant energie boost. Ik krijg zowaar zin om mijn gympies uit de kast te halen en te rennen. Zomaar. Weer of geen weer. Of mijn kast – kelder – slaapkamer van onder naar boven uit te mesten. Of mijn creatieve brein de vrije loop te laten. Of, juist ja, even te bloggen 😉

Lang heb ik gedacht dat het van het merk kwam. Douwe Egberts. Dat zou het wel zijn. Want dat is tenslotte wat ik daar altijd voorgeschoteld krijg. Mijn broer bedenkt niet eens om een ander merk in zijn winkelmandje te wippen en is erg merkvast (wat dat betreft). Maar nadat ik zelf de echte DE meerdere malen had bereid, (inclusief een dosis toegevoegde liefde want dat zit er vast ook bij) viel het vies tegen.

Ik werd niet blij, ik werd niet energiek en al helemaal niet creatief. En als ik al chagrijnig was ging het er al helemaal niet van over. Dan moet er weer iets sterkers aan te pas komen…chocolade of zo. Maar goed.  Toch doet koffie gekke dingen en of het van het merk kwam kan ik nog niet met zekerheid uitsluiten. Op mijn werk zetten we lange tijd ook koffie van DE. Totdat we door de crisis besloten ook op dit punt maar eens het roer om te gooien. Maar dit had een naar effect op mij. In plaats van een ‘uplifting’ gevoel te krijgen, liep ik ineens hele dagen rond te pingpongen alsof mijn hoofd ging ontploffen. Van hartkloppingen tot zweetoksels en van een vervelend gevoel in mijn buik tot knallende koppijn na dit alles…

Blijkbaar zit er wel degelijk verschil in merken en soorten. Sommige soorten kunnen in elk geval mijn hoofd doen opzwellen… Eenmaal terug geschakeld naar DE waren de klachten weer verdwenen. Jammer dat het zo lang duurt voordat je hier achter komt. Anyway, koffie is toch lang niet zo onschuldig als je zou denken. Toch wil ik er ook niet zonder. Soms lees je eens een artikel over een of andere gezondheidsgoeroe die alles afzweert waar ik juist dol op ben. Koolhydraten (die zijn zo ongeveer mijn grootste vriend), vet, alcohol (zó lekker in de Tiramisu of in mijn draadjesvlees 😉 E-nummers en natuurlijk koffie.

Hoewel ik al meerdere malen op het puntje heb gestaan in deze beweringen mee te gaan (want de beloftes bij dit soort eet wijzes zijn niet mis!!) heb ik toch maar besloten mijn eigen gezonde verstand te volgen. Wel zo makkelijk en scheelt een hoop ruimte in de boekenkast én in de voorraadkast. Vooralsnog blijf ik lekker genieten van mijn kopje café. Met of zónder stuitereffect ;-D