Behaatje voor mij, behangetje voor jou!

Wat een plaatje….

Alles is in ruste. Mijzelf incluis. Hoewel ik dan nog niet op één oor lig ben ik er helemaal klaar voor.
Na een ochtendje fitness belde mams op om te vragen of ik mee wilde een behangetje uit te zoeken. Nou, dat is natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd en na het sporten hipte ik (na een grondige douche) opgedoft in de auto om een mooi behangetje uit te gaan zoeken.

Mam vroeg of ik eerst ook een hapje wilde eten dus eerst even in de Hema een lekkere cappucino met broodje gegeten. Lekker hoorrrr; maar, de planning was strak want mam wilde haar tijd niet verdoen in de stad met shoppen… He, jammer. Weet je wel dat álles nu in de uitverkoop hangt?? Van onderbroek tot haarspeldjes, overal gaat de schaar in.

Nou vooruit, ik kreeg precies een half uur om mijn ding te doen… Dertig minuten om vijftien winkels door te struinen (en dan ook nog op torenhoge hakken!!!) ?? Nou, dat was dus een race tegen de klok. Dat werd dus selectief winkelen in een moordend tempo want mam zou om 15.00 weer in de auto zitten en geloof me, dan zit ze er ook (met de stopwatch)…

Winkel in, winkel uit, trap op, trap af. Het personeel van mijn lievelings shoe store was op vakantie en opa had de plaats ingenomen. En hij wist pre-cies wat ik zocht. “Ik kan zo wel zien wat voor schoenen jij zoekt”, zei de opa schoenverkoper. “Ik vind alles leuk” zei ik om van onderwerp te veranderen. “Nee hoor, ik pak zo een paar uit de stelling die jij afschuwelijk vindt”. En echt, bij alles wat ik pakte riep opa op de achtergrond: “Ja, écht iets voor jou” of: “Past pre-cies bij je!!” Van deze man met al zijn mensenkennis kreeg ik lichtelijk de kriebels en sloop de winkel weer uit. Nou ja ik probeerde het tenminste.

Na nog een paar winkelpogingen zag ik de lingeriewinkel vanuit mijn ooghoeken. Jammer genoeg was deze een eindje lopen dus moest ik een sprintje trekken. Eenmaal in de winkel spiedde ik in razend tempo door de rekken naarstig op zoek naar mijn maat. Vier bh’s verder (inderdaad, deze waren ook on sale) op naar de kassa. “Moet je niet even passen??” “Ik?? Ach nee joh, deze passen al-tijd!” (lees: ik heb vreselijke haast en een gruwel aan passen…) Enigszins verbaasd rekende de verkoopster mijn spulletjes af en ik haastte me naar de auto waar mams inmiddels al zat te wachten.

Net als deze!

Daarna naar de behangzaak waar mam duizend boeken door moest werken om haar keus te maken. Met een drammerige verkoper op de achtergrond viel dat nog niet mee. Iedere keer als mams een behangetje mooi vond pakte hij al pen en papier en zei: “zal ik het maar vast opschrijven???”  Nou nee, schrijf maar niets op, schenk nog maar een kop koffie in 😉 Vol inspiratie gingen we weer naar huis.

Beide voldaan; de een met stylinginspiratie, de ander met een handvol beha’s. Ach ieder z’n meug zullen we maar zeggen.