Zeg nou eens iets leuks!

Het is koud. Het regent, het is vroeg en helaas, de wekker loopt af. Lonneke heeft er geen zin in vandaag. Weer naar school. Bah. Nou ja, de trap maar af en even in de douche. Anders zit mama straks toch weer te piepen. Eenmaal in de douche vraagt mama wat ze op haar beschuitje wil. “een beschuit met boterhamworst” zegt Lonneke. “en wat moet er op je boterhammetje op school?” Huh? Op school?? Moet ik overblijven?? “Nou is mijn dag verpest!” Mama zucht. Lonneke houdt niet van overblijven. Ze eet veel liever thuis haar boterhammetje op want dat is stukken gezelliger dan tussen al die kinderen en overblijfmoeders die almaar orde willen houden. “Nou, ik wil maar één boterham met kaas dan” zegt Lonneke.

Ze trekt gauw de kleren aan en schuift aan tafel. Ze eet haar beschuitje met tegenzin op want wil écht niet naar school. “Mam ik heb buikpijn..” “Nou hoe kan dat nou? Heb je geen zin in school Lonneke? Mama weet wel dat je overblijven niet leuk vindt maar mama moet nou eenmaal aan het werk. Ik kan niet thuiskomen tussen de middag om alleen een boterhammetje te eten, meid.”

Lonneke snapt het wel. “Oké dan mama. Mag ik wel spelen vanmiddag?” “Ja hoor, dat is prima- na je huiswerk he?” Lonneke baalt als een stekker. Net als ze over wat leuks begint zegt mama weer zoiets stoms. Lonneke denkt hardop: “Kan ze nou nooit gewoon eens iets leuks roepen? Vragen of we ’s middags naar een pretpark gaan ofzo? Of zegt dat ik helemaal een taart mag bakken in mijn eentje? Gewoon iets wat ik leuk vind? Pfff. Ik heb ook altijd pech…!” Wel zo zachtjes dat mama het niet hoort natuurlijk want ruzie kan ze nu niet gebruiken. Dit is al erg genoeg.

Net als Lonneke de jas aantrekt roept mama haar terug. Ze geeft Lonneke een envelop met een mooie kaart erin. “Huh? Had ik een kaart gekregen? Van wie?” “Van mij” zegt mama. “Maak maar open”. Voorop de kaart staat een taart met glitters en kraaltjes. Lonneke opent de kaart: “Voor Lonneke, omdat je mijn allerliefste dochter bent mag jij je eigen feestje bouwen!” Het is een feestje bij een bakker. Lonneke mag haar eigen taart bakken samen met haar vriendinnetjes! En ze is niet eens jarig! Lonneke is blij. Blij met mama. Mama is de allerliefste en zegt soms tóch wel de juiste dingen op het juiste moment!

“Tot vanmiddag mama!” “Tot vanmiddag Lonneke!”