Spring naar inhoud

Just Breathe Happy: Hersenspinsels…

Hey leuk dat je langskomt :-)
- Wie ben ik?
Fitgoals of shitgoals
Work that booty!
Kennis is macht
Organiseren kun je leren
Social Media: luchtbel of realiteit?
Contact
Social media JoJo

Lachen is gezond!

11 december 2013

//www.youtube.com/get_player

Dit delen:

Klik om te delen met Twitter (Opent in een nieuw venster)
Meer

Click to share on Facebook (Opent in een nieuw venster)
Klik om op Pinterest te delen (Opent in een nieuw venster)
Klik om op Tumblr te delen (Opent in een nieuw venster)

Vind ik leuk:

Like Laden…

Gerelateerd

Geplaatst in: Geen categorie

Berichtnavigatie

Hij hoort wat hij horen wil, of niet?

Mislukt

Geef een reactie Reactie annuleren

Vul je reactie hier in ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

E-mail (vereist) (Adres wordt niet getoond)

Naam (vereist)

Website

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Google account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit / Bijwerken )

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit / Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.

Archief

Zoeken naar:

JBH op Instagram

Vloekend naar de gym vanmiddag. Niet letterlijk hoor, hou op schei uit, nee mijn outfit was totally not on point 😑 Een samengeraapt zooitje van oude meuk maakte dat ik erbij liep als een sportende zwerver met eyeliner. Die zat wel goed 👀🤓 Al tijdens de warming up ging het mis. Want omdat ik in een vergrauwd vest met capuchon (#domdom) ging liggen foamrolleren op mijn rug hing ik mezelf zowat op. Die capuchon kwam ónder de rol en je raadt het al, ik ging erachteraan...😱 Gelukkig was er geen kip om dit circus 🎪 te aanschouwen dus mijn imago bleef enigszins intact 😬 #voorzoverikeenimagohebdan Eenmaal bezig werd het toch wel warm en dus gooide ik op een bepaald ogenblik in tergende hitte van inspanning mijn vest uit waarna ik in één oogopslag weer wist waarom ik überhaupt het ding aangetrokken had. Mijn sportbeha heeft de tand des tijds overduidelijk niet doorstaan en de padding is zo dusdanig verfomfaaid dat het lijkt of je acht tepels op één borst hebt 🤦🏻‍♀️ #teergennietsexy. Ik moest maar eens grondig door de kast heen (alweer? Ja alweer) om dit soort tenenkrommende modeflaters te voorkomen. Gelukkig ook leuke dingen vandaag; Beau was op schoolreis en heeft de meegenomen vuilniszak tot aan de harsens toe gevuld met vuile kleren. Kameleondorp; garantie voor vuile kleren 🤣 En schoenen. Die waren ook zompig. Net nieuw but who cares? Als je kind maar lol heeft nietwaar 😫😬🤪?? Daarom zitten ze ook op de scouting. Kan er met regelmaat wasmiddelenreclame gemaakt worden 😆🤓 Vanavond gooi ik mijn mobiel weer in een hoek want #dewereldrondmet80jarigen komt er weer voor en daar smul ik altijd zo van 🤗😍 Even een voorproefje voor over 40 jaar 😁 Als ik het haal dan he, dat us altijd maar weer de vraag. Anyway, ik heb geen nieuws meer; o ja nog ééntje: er worden morgen een paar nieuwe nagellakjes bezorgd 😍 Want ook kortere nageltjes mogen shinen vind ik 🥰🤗 ✨✨ Nou, fijne avond alvast! Laterssss🙋🏻‍♀️😘

Zo. Dat is even lekker tikken 😏 Zo met kortgewiekte klauwtjes 🙌🏻. Ik vind het leuk hoor zo’n mooie manicure. Kan dan helemaal doorslaan (met een triljoen kleurtjes in een oude schoenendoos- om je dood te schamen 😱) maar in één keer ben ik er zat van. He-le-maal klaar d’r mee. Dan floepen ze steeds dubbel. Afgelopen week kon ik de rits van mijn broek niet eens meer omhoog trekken 😫 Nou ja! Als er iets tussen je tanden zit durf je er amper aan te peuteren- evenals in je neus😑 Nou kijk maar niet do vies dat doe jij ook wel eens. Maar met zo’n lange nagel doet dat pijn. Echt. Dan durf je amper nog ergens aan te pulken. Anyway, ik dwaal af met deze gore speech 🤓 Vanmiddag zou ik eerst even op de bank liggen; een lekker dutje. Ik was niet moe maar telkens wanneer ik dacht aan de zonnestraaltjes op de hoek van de bank waar ik mijn wangetje neder zou vleien had ik er zin in. Eenmaal thuis bedacht ik me dat ik misschien beter even kon gaan trainen. Anders werd het steeds later. And so I did. En weer thuis had ik nergens meer tijd voor want er moest eten op tafel komen. Omdat die rottige aardappels me gisteren 2️⃣‼️x aanbrandden (echt hè, ik kieperde ze na de 1e x over in een andere pan, brandt het kreng me nóg een keer aan! #nietechtlekkerdus 😇🤓) besloot ik dit keer zowat óp het fornuis te gaan zitten, ver weg van alles wat op een mobiel leek... Voor de zekerheid zeg maar 🤪 Nou het hielp, flinke gehaktballen, prachtige piepers en een pan vol subliem gelukte prei 😏🤗 Precies goed dus. Kortom, op een hersenspinsel links en rechts na was mijn dag vruchtbaar. Weer genoeg hersen- en fysiek werk verzet💪🏼. Dan ga ik mezelf nu nog even martelen... Want wie mooi wil gaan moet pijn doorstaan #cuppingmassage🥴. Echt ruk dat gecup (ehm, létterlijk dus 🤣) maar we zullen zien of het wat opsmijt behalve blauwe plekken. Ik ga aan de slag 😫🤪 Laaaterssss 🙋🏻‍♀️😘

Hmmmm.... wat zou ik doen met een miljoen... calorieën 😂😂😂 🎂🍰🍫🍬🍭🍦🥜?? Nou eerlijk? Even niks 😊 Je zou denken dat ik met al dat geklaag over deze periode A. Gek geworden ben; of B. Een foodaddiction aan het ontwikkelen ben of C. Niet weet wat ik eigenlijk doe. Nou B. Sowieso niet. Ik zeur dan wel steen en been over dat je niet zoveel meer eten mag; toch is dat niet het moeilijkst. Lekker eten laten staan (lees snoep) is niet het zwaarste. Ik verheug me enorm op de feestdagen. Maar waarom? Omdat ik dan alles heb afgerond. En hoe gaaf zou dat zijn? Dat je kunt zeggen: “ I F* king did it 😃🙌🏻❤️” En nee, dat betekent absoluut niet dat je daarna los gaat met eten. Dat betekent vooral dat je daarna voorzichtig weer opbouwt zodat je lichaam deze aanslag weer te boven komt. Want uiteindelijk is dat het wel. En ook in je brein. Deze week daagden er wel een aantal dingen bij me. Je kunt zo knetterhard trainen voor een bepaald lijf; sommige dingen horen niet bij je. Die zullen na de show meteen weer verdwijnen. Die gingen als laatste en komen als eerste weer tevoorschijn. Bij de een zijn dat de buikspieren, bij de ander de benen en billen. It’s all in the game. Momenteel zit ik in de fase dat ik heel superblij ben met dít moment. Ik gruwel even nergens van en hoop dat ik uiteindelijk zo mag blijven. En zelfs dát kost de nodige inspanningen. Ik voel me tevreden. Meer dan ooit. En dat is best veel waard. Ik begrijp dat ik vanaf hier nog flink aan de slag moet om goed op het podium te staan maar tevens verheug ik me op daarna. Niet op het eten, wel op de rust. Op het doelloze. Gek he? Misschien bedenk ik me wel daarna. Maar om eens niet zo zeer met jezelf bezig te zijn en vooral met een ander is ook fijn. En wat me ook zo tof lijkt; een ander te inspireren met je verhaal. Met wat je te vertellen hebt. Hoe het ging, wat eng is wat je ervan leert. Wat ik zojuist vertelde is mijn winst tot nu toe. Nu op aanraden van @cariensteur eindelijk een bikini zien te regelen zodat die zorg ook weg is. Het wordt steeds “echter” De dingen moeten worden afgestreept#. Maar gek genoeg krijg ik er toch echt meer zin in... De wonderen zijn de wereld blijkbaar nog niet uit 😂😉

God, o god, wat een glimlach al niet doet 🤣🤣🤣 Het liefst monteerde ik dat muziekje van ‘de Olifant’ eronder... 🎶Ze zeggen wat ze willen van de olifant, die heeft de allerdikste billen van het hele land...” Maar ik wist niet hoe dat moest🤓. Het valt me op dat de reflectie in le mirroir vriendelijk is... gelukkig maar, dat maakt het geheel toch weer iets aangenamer😇. Zoals je kunt zien is er nog een boel werk aan de winkel. Maar, ik ben wel tevreden so far. Gelukkig is de bikini op zo’n podium mooier dan een uitgeleefde Hunkemöller string 😫 Nadat ik me vol laadde met komkommersalade met ei (omg dat was echt zo lekker😍) en een fles water- trok ik de hakken over de sokken (lekker warm 🤗) en ging ik rondjes draaien in mijn niksie. Tot groot ergernis van mijn kinderen waarvan de jongste me even duidelijk maakte dat ik niet meer te redden ben: ik heb een hangkont. Mooi dan. Ik vind het wel prima. Laat maar van die hangkont afglijden. Maar kinderen zijn eerlijk en ik lig er niet wakker van. Waar ik wél wakker van lag vannacht was van een hele akelige droom. Ik werd jankend wakker en ging nog door ook toen ik niet meer sliep. De reden was wat awkward🙈 Ik droomde dat de eigenaar van mijn gym zo kwaad op me was omdat ik deed wat ik deed dat hij me uitschold en eruit gooide... En ik kon alleen maar denken? “Waarom?! Alweer??” Dit omdat de eigenaar van mijn vorige gym dit dus wel deed; omdat ik te graag beter wilde worden. Hard trainde. Buiten de lijntjes kleurde en mijn enthousiasme deelde met anderen. Dat zinde hem niet. Een financieel akkefietje zorgde voor zijn druppel. Hij was klaar met mensen als ik en stuurde me weg. Meer hoef ik er niet over te zeggen (al te vaak gedaan) maar doordat ik zo verdrietig was realiseerde ik me ook dat hij me destijds harder kwetste dan ik dacht. Het kwam zelfs in een ander jasje terug in deze droom. Het was dezelfde man die vond dat ik maar beter op een tafel kon gaan staan wilde ik ooit iets als een wedstrijd doen. En nu, drie jaar later sta ik met sokken in hakken te oefenen. Om fatsoenlijk mijn rondje te kunnen doen. Dromen zijn er om er iets mee te doen; óók de nachtelijke. Vergeven en doorzetten bijvoorbeeld 😉😘

Wie ben ik?

Social Media

Pinterest
Instagram

Archief

Blog op WordPress.com.

Plaatsen op

Annuleren

%d bloggers liken dit: