Als ik later groot ben…

Als ik later groot ben dan wil ik… Tja, en nu ben ik dus groot. En ben ik geworden wat ik wilde? Eens even nadenken. Ja. Ik denk het wel. Tenminste voor een groot gedeelte dan. Wensen houd ik altijd. En genoeg ook trouwens. Mijn diepste wens (naast eeuwige gezondheid – eeuwige jeugd = op mijn 102e jaar er nog uitzien als 28) is om iets concreets met mijn tekenen, schilderen, schrijven en andere leuke ‘talenten’ te doen.

Hobby’s zijn er genoeg. Ik kan gewoon niet kiezen. Bij alles wat goed lukt denk ik dan: “ik kan wel een winkeltje beginnen!!” Overmoedig dus, maar dat mag de pret niet drukken. Fantaseren over wat allemaal wel niet mogelijk is vind ik een ware verademing. Even ontvluchten uit de realiteit en je dromen en wensen de vrije loop laten.

Vroeger wilde ik per sé advocate worden (was trouwens niet een foute ambitie…) . Daarvoor zoals zoveel meisjes: actrice (want toneelstukjes zijn zo leuk), fotomodel (want dan wordt je makkelijk rijk met mooie kleren), mode ontwerpster (want ik kan leuk jurkjes tekenen), zangeres (want ik kan zo goed zingen – je begrijpt, zelfkritiek bleef achterwege…), ach, wat eigenlijk niet. Als je klein bent ligt alles nog open. Iedere dag kies je wat anders en je richtingen zijn zo veranderlijk als de wind.

Wat nooit veranderd is, is mijn optimisme over mijn eigen mogelijkheden. Ik vind het altijd een oppepper om naar mezelf te kijken en te denken: zo, dat heb ik toch maar mooi geflikt! Of een ander dat ook vindt doet er helemaal niet toe. Als ik het zelf maar vind. En gelukkig vind ik dat best vaak 😉 (zolang ik niet lijd onder een heftige #PMS aanval tenminste!)

Mijn hobby in de boom!

Wat rest is mijn hoop op een heftige verandering. Dat ik ook feitelijk iets ga veranderen en dus bereiken met wat ik superleuk vind om te doen. Dat wat je over de hele site kunt lezen: creëren. Dat is pas leuk. Als ik me dan ooit ook nog terug kan trekken zoals Linda de Mol (want tjee, daar heb ik dus diepe bewondering voor!) of Olcay Gulsen (ook al zo’n kanjer), nou wat een ultieme droom…

Nou weet ik heus ook wel dat zulke levens ook hun tol eisen. Maar laat mij even lekker oppervlakkig door dromen… Vooralsnog ga ik lekker door en probeer ik verschillende wegen te bewandelen om mijn uiteindelijke bestemming te bereiken. Gaat vast lukken. Als het nog maar gebeurt voor dat ik 100 ben. Anders vind ik het ook zo sneu; je doorbraak bij je eigen eeuwwisseling en poef: succesvol dood.

Ik wens het beste van beide. Succes hebben met dat wat je graag doet én een mooi en voldaan leven leiden. Let’s go for it!!