Nou Nou, poe poe, hè hè… Onze jongste zoon was vandaag jarig. Gisteren hebben we het feestje gehouden en vandaag mocht hij trakteren in de klas. Hoewel er nog twee verjaardagen aan zitten te komen (die van mij en van mijn lief) is het nu wel klaar dacht ik zo. We zitten nu ongeveer twee weken in de taart en hapjes en ik kan nu dus geen eten of snacks meer zien. Dus, mijn eigen verjaardag en die van mijn man gaan we maar skippen dacht ik zo.
Soms kan ik naar de kinderen kijken met een gevoel van weemoed. Maar wat is het toch jammer dat je je niet realiseert hoe veel geluk je hebt als kind in een fijn gezin. Als ik ze ’s avonds naar bed breng of op een koude dag een beker warme chocolademelk met slagroom geef waar ze van genieten, geniet ik mee. Tegelijkertijd snak ik dan ook naar verwennerij van iemand. Het gevoel dat iemand voor je zorgt vind ik zó vreselijk fijn…
In het weekend kreeg ik een heel lief gedichtje van mijn dochter (8)
Toen ik zo oud was als mijn dochter nu is deed ik veel dingen hetzelfde. In veel opzichten herken ik mezelf ook in wel in haar. Maar in mijn twee jongens herken ik al net zo veel 😉
Je ziet natuurlijk ook wat je wilt zien en daarnaast ziet iedereen de dingen verschillend. Wat ik voor hen allemaal voel is in elk geval heel, heel veel moederliefde!
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 