Vanmorgen eerst met concealer en foundation in de weer… Tot gisteravond half twaalf cakejes in zitten pakken en stickertjes schrijven. Dus mijn wallen zijn niet meer weg te wrijven of te schminken.Pfff, het leven van een moeder gaat niet over rozen.
Ik had mij heilig voorgenomen om dit keer NIET tot middernacht te zitten frutten met de traktatie. Nou, dat is dus niet gelukt. Maar….het resultaat was dan wel weer goed dus niet piepen.
Ik had cupcakes gebakken met een piratenpapiertje eromheen en een piratenvlaggetje er bovenop. Blauwe icing en strooisels erover et voilá, de traktaties waren geboren.
Het was een blauwe toestand in de keuken. Ik vloog om de haverklap naar de tuintafel om de cakejes er te parkeren ter afkoeling omdat ik anders niet glazuur kon aanbrengen.
Ondertussen was ik bang dat er een regenbui zou vallen of dat een verdwaalde nachtuil mijn cakejes zou aanvallen. Niets van dat alles gebeurde gelukkig. Ze zijn af. Nog even een paar leuke plaatjes geschoten en om half elf begon ik met inpakken. Bij de HEMA had ik van die leuke tape gekocht om de cellofaantjes mee dicht te plakken. Meestal gebruik ik een strikje/lintje, maar dit vond ik ook wel eens leuk (Ook leuk voor in een scrapbook trouwens).
Rond half twaalf was ik klaar.Gezicht schoonmaken, tandjes poetsen en hittepitjes in de magnetron gegooid. Want lekker slapen is natuurlijk een pré na een avondje inspanning. Ik denk dat ik nog net drie minuten heb liggen snoezelen voordat ik in slaap viel. Heerlijk.
Vanmorgen was het dan zover. ‘Ik ga nog een keer naar de kleine school hè mama?’ ‘Ja hoor. Voor de laatste keer dan hè? Je mag trakteren als afsluiting want je bent nu toch echt een grote kerel geworden!’.
Het was erg leuk te zien hoe mijn ventje genoot van alle aandacht. Zie je hem daar zo zitten op de feeststoel de (nep)kaarsjes uit te blazen (lees schuifje van de elektrische kaarsjes verzetten terwijl de lipjes getuit zijn). Op zulke momenten besef je hoe snel de tijd eigenlijk gaat.
Vier jaar geleden om deze tijd zat ik in spanning af te wachten… Hoe lang duurt het nog? En nu? Ik heb zelfs al twee grijze haren gekregen die ik er elke keer trouw uit trek. Ik hoop dat het over nog eens vier jaar niet meer dan vier zijn geworden 😉
Blog * Lifestyle en Sport * Beauty 