Een sprong in het diepe…

Het is vandaag mijn verjaardag. Het is vandaag 37 jaar geleden dat ik op de wereld gezet ben. Ja, eigenlijk ben ik gelanceerd want de huisarts kieperde omver toen mijn moeder hem wegduwde bij de laatste perswee en ik er uit vloog. Die snelheid heb ik altijd gehouden. Ik ben niet zo van het treuzelige en pak graag door.

Dit in tegenstelling tot mijn broer; die denkt altijd eerst tien keer na voordat hij een besluit neemt. Ik ben heel impulsief en spring dus ook overal blind in… En tja, dat kan niet altijd zonder de nodige kleerscheuren  zeg maar.

Zelfs als het om hele belangrijke dingen gaat zoals bijvoorbeeld een zwangerschap sluit ik mijn ogen en spring… Voordat ik kinderen kreeg wist ik zeker dat ik ze beslist nooit wilde hebben. Totdat ik me op een dag realiseerde dat mijn beweegredenen daarvoor louter op angst voor het onbekende gebaseerd waren; dat vond ik dus ook niet reëel.

Zo naïef als ik was zei ik tegen mijn man: “oké, durven doe ik het over twintig jaar nog niet dus ik wil wel een schot wagen zonder de pil, als het niets wordt wil ik het nooooit weer proberen!”. Wat ik toen nog niet doorhad was dat een zwangerschap nou niet bepaald op bestelling komt, maar goed, wijsheid komt met de jaren zullen we maar zeggen.

Dus Paulina stopte met de pil, deed het 1 keer “onveilig” en raakte zwanger. Totale paniek toen bleek dat het zomaar zo was. Toen was er geen weg terug meer.

Gelukkig verliep alles geweldig, en bleek het allemaal veel minder griezelig dan ik altijd had gevreesd. Het is maar goed geweest dat ik gesprongen ben in dat voor mij (en velen) hele diepe gat. Inmiddels zijn we drie (!!) kinderen verder en heb ik al meer aangedurfd dan ik ooit had durven denken!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: