Wereldreiziger 

Een leven lang op reis
Voor altijd onderweg
Met zon, regen wind en ijs
Geluk, verdriet en pech
Pech valt nog wel te dragen
En geluk komt goed van pas
Maar verdriet roept duizend vragen
En dan lijkt niets meer wat het was

Een leven lang op reis
Je leven neemt zijn vorm
Soms als een rustig beekje
Soms als een woeste storm
In deze wilde stormen
Raak je de weg soms kwijt
Je neemt dan je kompas
En zoekt naar vastigheid 

Al lijkt het in je leven
Helemaal mis te gaan
Verschuift de aarde zonder pardon
De grond onder je voeten vandaan
Neem elkaar dan in de armen
Sta een seconde stil
Samen sta je zoveel sterker
En is het niet zo koud en kil

Voel de warmte van elkaar
Voel jullie liefde en kracht
Samen vechten, één gebaar
Samen zoveel macht
Wanneer de storm geweken is
Zul je zien je leeft
Je had het misschien niet verwacht 
Maar je bent sterker dan voorheen

De storm geeft zich gewonnen
Jij komt als winnaar uit de strijd
Je hebt je wereldreis voltooid
Ondanks de zon, regen, wind en ijs